Colorado and The Rocky Mountains

Zaterdag 27 augustus: Maria blijft in de camper, maakt vast alles in orde voor het vertrek, en ik rij nogmaals met de motor naar de Falls en Yellowstone River ongeveer 50 km. westelijk. Maak een korte wandeling naar een ander uitzichtspunt waar we nog niet eerder geweest zijn. Schitterend! Terug naar het State Park laden we de motor weer in, eten wat en rijden dan met de camper door Yellowstone. And yes: We did see Yogi Bear! Onderweg zijn we nog een paar keer gestopt om foto’s te maken van de wonderen der natuur. Zoals we eerder schreven is de route naar N.P. Grand Teton, die we eigenlijk gepland hadden, afgesloten wegens hevige bosbranden. We hebben begrepen dat deze pas definitief geblust kunnen worden, als het weer omslaat, dus begint te regenen. We rijden via de oostelijke ingang terug naar de stad Cody. Ook deze route is werkelijk prachtig. Na gegeten te hebben besluiten we nog even een pilsje en wijntje te gaan drinken bij Hotel Irma. Hier gezellig gekletst met Jacky en Dean uit de buurt van Chicago.
De volgende morgen even internetten bij het Holiday Inn in Cody, opnieuw een bericht gestuurd naar KPN. Ondanks het opwaarderen van het beltegoed kunnen we nog steeds niet bellen. Alleen Whats App en E-mailberichten versturen is geen probleem. Het kost ergernis en een hoop tijd, maar dat laatste hebben we genoeg…..We rijden verder naar het zuidoosten van de staat Wyoming, en stoppen voor de Hot Springs in Thermopolis. We mogen maximaal 20 minuten gebruik maken van de (gratis) heetwaterbron (104 graden F.), dit valt onder beheer van het State Park. Een langer verblijf in het warme mineraalrijke water is niet goed voor je lichaam. Onze reis gaat opgefrist verder door WindRiver Canyon door naar de stad Lander. Het is te heet om in de camper te koken, dus gaan we uit eten, lekker! Dinsdagmorgen rijden we verder naar Saratoga, waar we opnieuw gebruik maken van de Hot Spring. Heerlijk relaxed! We zoeken een plek om te overnachten, en vinden die op de picknickplaats aan de rivier. Een heerlijk rustige plaats om te overnachten. De volgende morgen halen we de motor weer voor de dag en rijden de Scenic Byway HW 130 over de Snowy Range Pass naar de stad Laramie. Hier bezoeken we de State Prison, een museum gevangenis die in oude luister hersteld is. We lezen de verhalen over The Outlaws van het Oude Westen, o.a. Butch Cassidy heeft hier begin vorige eeuw een tijd doorgebracht om zijn zonden te overdenken. Later bleek dat dit niet veel heeft geholpen, hij ging vrolijk verder met het stelen van “de rijken” om te kunnen geven aan de armen, maar volgens mij bleef er veel hangen onder zijn eigen armen…..’s Avonds eten we de “beste Steak van de Staat” in het meer dan 100 jaar oude Hotel Wolf in Saratoga. Gelukkig was de biefstuk niet afkomstig van een 100 jaar oud rund, maar heerlijk mals!
Woensdag de 31e rijden we naar het zuiden, en steken we de grens over naar de staat Colorado. Wellicht vreemd als je dit niet met eigen ogen gezien hebt, maar we zien dezelfde middag (en komende weken) dat de natuur in deze staat totaal anders is, als wat we tot nu toe gezien hebben. Vooral meer groen, maar ook erg bergachtig. We rijden over Highway 14 de 10.275 feet hoge Cameron Pass over, na een bezoek aan het Visitor Centre zoeken we een plaatsje op State Park Campground. We staan aan de snelstromende bergrivier, prachtig! De volgende morgen met de motor verder door de Canyon, langs de rivier door naar het zuidelijke gedeelte van dit natuurgebied. De ene bocht na de andere over doorgaans prachtig asfalt, dus genieten we nog meer, als we het bord “ Motor Cycles use extreem caution” voorbij rijden. A big smile from ear to ear!
We rijden door naar de stad Fort Collins, om even boodschappen te doen, en rijden dezelfde route (= de enige weg terug naar de camping) weer door de canyon. En dan is het tijd om de motor weer eens te wassen, en te genieten van de rust.
Vrijdagmorgen doen we het rustig aan, zetten alles weer op zijn plaats en rijden met de camper de route die we gisteren deels met de motor gereden hebben. We vragen eind van de middag bij The American Legion in La Porte toestemming om daar op de grote parkeerplaats te mogen overnachten. Dat is geen probleem, en we hebben hier onder het genot van een (of enkele) drankje gezellig gekletst met The Veterans en partners e.d. We hebben tijdens onze reis door USA op veel plaatsen gezien/ gelezen dat er veel aandacht geschonken wordt, en waardering is voor militairen/mariniers die hun vaderland elders ter wereld gediend hebben. De volgende morgen nemen we de fiets en rijden naar het enkele kilometers verderop gelegen Fort Collins. We zien in de stad diverse vreemd uitgedoste (carnavaleske ) fietsers rijden. We nemen een duik in het gemeentelijke zwembad, en proberen met zwemmen de conditie enigszins op peil te houden. We horen dat vandaag de jaarlijkse (gesponsord door de Fat Tire Brewery) fietstocht gehouden wordt, met aansluitend in het stadspark een muziekfestival. En jullie begrijpen wel dat daar niet alleen water gedronken wordt. Hier is duidelijk te zien dat we in een studentenstad verblijven. Wat voor ons Brabanders vreemd is, dat er na 16.00 uur geen bier meer geschonken wordt, en met moeite kunnen we onze laatste drankmunten in bier omzetten. Ook deze avond brengen we een bezoek aan de bar van The Legion.
Zondag 4 september rijden we via Loveland HW 34 (wederom door een prachtige kloof) langs een slingerende bergrivier naar Estes Park. Aangezien het voor de bevolking vanwege Laborday een lang weekend is, is het druk op de weg. De laatste kilometers is het aansluiten achteraan in de file. We nemen de fiets om de stad die aan de rand van Nationaal Park The Rocky Mountains ligt, te bekijken. Het is vandaag markt, waar vooral de producten van de artistieke bewoners uit de omgeving aan de man gebracht worden. Het is gezellig druk in het mooie toeristische centrum, met vanzelfsprekend veel aandacht voor de natuur. Er zijn de afgelopen decennia diverse wandel- en fietspaden aangelegd, waar volop gebruik van gemaakt wordt. Hier in Estes Park overnachten we op de gigantische parkeerplaats voor het Event Centre (met shuttleservice naar het centrum). We zien wat later deze avond een coyote vlak langs onze camper lopen, waarschijnlijk op zoek naar een lekker hapje!
Op maandag nemen we de motor om Nationaal Park The Rocky Mountains te gaan verkennen. We rijden via “a very winding road” naar het hoog in de bergen gelegen Bear Lake. Voor ons is het prettig dat we de motor gemakkelijk op de volle parkeerplaats kwijt kunnen, om het aangelegde ( 1 mijl lange) wandelpad rond het meer te kunnen lopen. Het uitzicht op de deels beboste berghellingen is schitterend! Onderweg verder het N.P. in zien we een echtpaar foto’s maken, dus een reden om goed rond te kijken, en ook wij zien dan vrij dicht langs de weg tussen wat bomen een groep Elks ( Wapiti herten), en enkele minuten later een bull ( mannetje) met fors gewei. Naar schatting 150 cm. breed van de ene naar de andere punt! Ook dit is indrukwekkend! Even later ontstaat er een korte file vanwege de toeristen die her en der parkeren, om de prachtige dieren te fotograferen. We rijden verder door via (very…) Highway 36 naar wat verluidt de hoogste gehele jaar toegankelijke bergpas van USA is. We nemen foto’s op de 3716 meter hoge pas, en beseffen geluk te hebben met het weer! Een strakblauwe lucht zodat we naar schatting wel 50 mijl (80 km.) rond kunnen kijken, naar de diverse 13.000 en 14.000 feet (zoals ze hier genoemde worden) hoge bergen. Daar wordt je stil van, en dat wil wat zeggen….
Dinsdagmorgen is het tijd om even binnen te wippen bij de bibliotheek van Estes Park, zodat we rustig kunnen internetten. Na diverse berichtjes verstuurd te hebben, nemen we de motor voor een tocht naar Glen Haven. Een gehucht in de bergen wat 4 jaar geleden ernstig getroffen werd door hevige overstromingen, waarbij enkele bewoners om het leven gekomen zijn, en diverse woningen en winkels totaal vernield zijn! Pas 2 weken geleden is de geasfalteerde weg weer geheel heropend, wat voor ons inhoudt dat het heerlijk toeren is. Na de middag rijden we vanuit Estes Park HW 7 ( scenic byway) langs ruim 4000 meter hoge bergen, o.a. Mt. Meeker, naar het stadje Lyons. Via Pinewood Springs HW 36 weer terug naar onze camper. We bezoeken dan het beroemde Hotel Stanley Estes Park. Dit prachtige meer dan 100 jaar oude hotel is o.a. bekend van de films The Shining (met Jack Nickolson in de hoofdrol) en Dummer and Dumb (met Jim Carrey). Erg leuk om hier rond te lopen. Op de oldtimer auto die voor de deur geparkeerd staat, lezen we de tekst: “Show me the way to the next whiskeybar”. Ook die vinden we in dit hotel!
De volgende morgen is het weer tijd om aan onze conditie te werken, en staan we al vroeg op om te gaan zwemmen in het gemeentelijke binnenbad. Met de fiets naar The Legion, waar we even gaan lunchen. We gaan deze middag weer naar het mooie centrum van Estes Park, en wandelen wat rond etc. Eind van de dag alles weer op z’n plek gezet in de camper, om morgen weer verder te reizen. Deze avond zien we weer een hertje in de buurt van de camper rond lopen. Mooi! Donderdag 8 september stoppen we “even” om de watertank te vullen op de tijdelijke camperplaats ( al aardig druk i.v.m. een Schots/ Iers muziekfestival), en raken in gesprek met twee echtparen uit de buurt van Denver Co ( waaronder de host van deze RV campground, en de heren zijn van Schotse afkomst, althans hun voorouders). Ze zijn benieuwd naar onze ervaringen, en wij krijgen van hen diverse tips voor plaatsen waar we zeker nog een keer naar toe moeten. We rijden wat later als gepland via HW 36 naar Boulder, en laten de one mile high city: Denver Co links liggen. Via Interstate 25 rijden we naar Colorado Springs, en stoppen in Manitou Springs. We halen de motor weer voor de dag, en rijden via tolweg naar Pikes Peak. Wederom een spectaculaire weg, strak asfalt dus mooi rijden, ondanks enkele korte bochten die negatieve verkanting hebben, erg opletten! Het is 28 kilometer alleen maar klimmen, en soms erg fors klimmen met de motor. De vin slaat geregeld aan, terwijl het op hoogte steeds harder gaat waaien, en kouder wordt. Op de top van de berg Pikes Peak 4300 meter hoog, kunnen we 360 graden rond kijken. Awesome! Met deze snijdende wind hierboven verbazen we ons dat er toeristen rond lopen in shorts en T shirt! Maria heeft last van hoogteziekte, dus gaan we een klein uurtje later weer naar beneden. Onderweg zien we tot onze verbazing motorrijders in spijkerbroek en T shirt naar boven rijden! ’s Avonds pakken we de fiets, en genieten we van life muziek in een rustig kroegje in Manitou Springs.
De volgende morgen rijden we met de motor via HW 24 door het stadje Divide naar Cripple Creek. Aangekomen in het authentieke stadje lezen we op het bord dat dit The Two mile High City is. We hebben tijdens de rit gemerkt dat het ook vandaag nagenoeg alleen maar klimmen was. We horen in het Visitor Centre dat er op de bergtop nog steeds één goudmijn actief is, waar ongeveer 600 personen (in en rond deze mijn) werkzaam zijn. Ze verteld ons dat er gemiddeld voor een waarde van 1 miljoen $ per dag aan gouderts gedolven wordt. Eén van de grootste goudmijnen ter wereld! In Cripple Creek/ Victor woonden tijdens de Goldrush in 1910 niet minder dan 55.000 mensen. Vanaf de eerste goudvondst in 1890 tot 1910 was er al voor die tijd onvoorstelbaar hoog bedrag van $ 18 miljoen aan goud gedolven! Nu heeft het stadje ongeveer evenveel inwoners als Vinkel Nl. maar in trek bij de toeristen, vanwege het feit dat zowat alle gebouwen hersteld zijn, of nieuw gebouwd zijn in de stijl van Het Oude Westen. Na wat rond gekeken te hebben in het stadje snappen we waarom we verschillende grote (ook in stijl gebouwde) parkeergarages zijn. Vanaf 1991 is het gelegaliseerd om hier in de casino’s te gokken. Met andere woorden: bijna het hele centrum blijkt Las Vegas in het klein te zijn! Later deze middag maken we een tussenstop bij The Caves of the Winds. Hier heb je de mogelijkheid om te gaan bungee jumpen boven de canyon, maar dan vast gegespt in een 2 persoons zitje. Toch maar niet…..Even later zien we The Dwellings: de Anasazi Indianen leefden tussen 1100 en 1200 A.C. in de zeer kenmerkende stenen woningen, die in grotten en onder kliffen in de wand van de canyon gebouwd waren. Nationaal Park Mesa Verde in het klein. Daarna rijden we door “The Garden of Gods” , een gebied met allerlei rode rotsformaties. Zo mooi dat het niet te beschrijven is.
Zaterdag rijden we over Interstate 25/ 70 langs Denver naar Idaho Springs. Aan de rand van de bebouwde kom lezen we: “Here is where the Goldrush began”. Volgens mij was dit rond het jaar 1860? Na wat gezwommen te hebben, nemen we een drankje in “The Moose” en ’s avonds hebben we zitten praten met Sherrif David in “Mason” wat een soort vrijmetselaars / jagersclub zijn. Al sinds 1901 gehuisvest in hetzelfde gebouw. De volgende morgen halen we, na het internetten en versturen van diverse berichtjes de motor tevoorschijn, om Mount Evans op te rijden. Een berg met een hoogte van 14.264 foot. Bij Summit Lake maken we schitterende foto’s van de omgeving en van de Bighorn Sheep die hier grazen. Ook hier weer een snijdend koude wind! Maar met onze beschermende motorkleding aan, is dit geen probleem. Daarna rijden we via de mooie door de bergen slingerende Highway 103 richting Denver. Even voorbij het plaatsje Morrison stoppen we bij Red Rock Amphitheater, waar veel bekende zangers en bands optraden ( U 2 en Dolly Parton…) , en nog steeds optreden. Stel je even het Openluchttheater de Kersouwe in Heeswijk voor, maar dan vele malen groter en dan tussen de rode rotsen. Het is o.a. voor John Denver de favoriete plaats voor zijn optredens. Een half uurtje later stoppen we in de stad Golden Co, bekend van de grote Coors bierbrouwerij, en hebben we heerlijk gegeten op een terras. Daarna rijden we door de canyon HW 6 en door wederom hoog in de bergen gelegen casinostadje Black Hawk weer terug naar Idaho Springs. We hebben de laatste drie weken meer adembenemende canyons gereden, dan de rest van ons leven!
Maandag 12 september: Na lekker gezwommen te hebben in het binnenbad, rijden we naar het 25 km. westelijker gelegen Georgetown. We wandelen wat rond in het centrum van dit plaatsje, waar we o.a. in Mainstreet de oude gebouwen in Victoriaanse stijl kunnen “bewonderen”. De volgende morgen kopen we kaartjes om een rit met de 140 jaar oude stoomtrein mee naar Silver Plume te maken. Onderweg steken we meerdere keren Clear Creek over, o.a. over Devils Gate High Bridge! Een schitterende tocht met een stijging van ongeveer 600 feet. Daarna rijden we verder richting het westen via I 70 langs de bekende wintersportplaats Vail door naar Frisco. Een leuke en gezellig wintersportplaats aan Lake Dillon. We maken een wandeling door het centrum van de stad, en belanden (een enkeling zal denken: hoe kan het ook anders…..) in een gezellige kroeg. Gesproken met diverse leuke mensen, waaronder Penny en Dennis. We bestellen hier tijdens Happy Hour een klein gerechtje. In USA klein betekend dat we hier samen voor de rest van de dag genoeg aan hadden! We brengen noodzakelijkerwijze Penny en Dennis naar hun Condominium ( duur woord voor luxe appartement) en kunnen onze camper achter het complex parkeren, waar we wat later de nacht doorbrengen.
De volgende dag rijden we met de motor naar Breckenridge, hier in de USA een bekende en populaire wintersportplaats, en verder naar het zuiden via HW 9 over de Hoosier pas, 11.541 feet hoog. We rijden wat later over een glooiende hoogvlakte van boven 3000 meter, vele kilometers door naar Fairplay en Buena Vista. Ook hier weer diverse bergtoppen van 3000 en 4000 meter hoog. Als ik het goed heb heeft de staat Colorado 54 bergen hoger als 14.000 feet. Via de mijnstadjes Leadville en Copper Mountain rijden we via The Scenic Byway, en komen uiteindelijk weer terug in Frisco. Vanaf 17.00 u. genieten we van Happy Hour o.a. met de gezellige gezette barkeeper Jeffrey.

Het is leuk om jullie reacties op deze site (en via de GSM) te ontvangen! Dat doet ons goed, bedankt. Wilbert en Maria.