Met z'n vieren door 't zuidwesten van USA

Met z’n vieren door ’t zuidwesten van USA.
Op woensdag 21 december halen Jan en ik na lekker ontbeten te hebben, de huurauto op bij een bedrijf hier in de buurt. We rijden even later naar Los Angeles, en in Beverly Hills rijden we Griffith Park in, een slingerende route de heuvels op richting het observatorium ( waar een deel van zijn laatste film ”Rebel without a cause” met James Dean in de hoofdrol is opgenomen) om foto’s te kunnen maken van Hollywood Sign. We hebben hier een mooi uitzicht over de stad L.A. Daarna parkeren we vlak bij Hollywood Boulevard om een wandeling te maken door dit mooie gedeelte van de stad, en lopen natuurlijk over “The Walk of Fame” op de Sunset Strip. Na de middag vervolgen we onze weg over een gedeelte van de 23 mijl lange Mulholland Drive, waar tal van celebraties een aardig optrekje hebben.
Via HW 27 rijden we in zuidwaartse richting naar het strand van Santa Monica, maken foto’s van het eind van Route 66 bij de beroemde Pier. Door gereden naar Venice Beach, en na een korte wandeling over de pier nemen we een lekker drankje in een café vlak bij het strand. Na een regenachtige morgen is de zon gelukkig doorgebroken en afgewisseld met wat wolken genieten we van een mooie zonsondergang. Wederom in een ellenlange file rijden we terug naar het huis van Wiep, we doen 2 uur over een afstand van 35 mijl! ’s Avonds rijden we met z’n vijven naar Pasadena om te gaan eten. De volgende morgen brengen we eerst de huurauto terug naar het bedrijf, om vervolgens met de auto van Wiep naar het National Historic Museum in Los Angeles te gaan. Na de middag brengen we ook nog een bezoek aan het naastgelegen Californië Sciencenter, voornamelijk over luchtvaart- en ruimtevaarttechniek. We hebben hier o.a. de spaceshuttle “The Endeavour” kunnen bekijken. Tevens zien we hier nog een korte film over het transport van de ET ( nee, niet van die film, maar dit is de enorme external tank die diende voor de lancering) en de spaceshuttle. Erg indrukwekkend, dit transport door de in verhouding “smalle” straten van de stad. Het is voor Elly en mij ( en wellicht ook de andere 2..) wel erg vermoeiend, maar het is het waard. De camper is inmiddels weer klaar om opgehaald te worden, en we rijden terug naar Wiep om ’s avonds met zijn allen lekker uit te gaan eten bij de Cheesecake Factory in Pasadena. We waarderen Wiep en haar buren voor hun gastvrijheid! Vrijdags rijden we na afscheid genomen richting Mojave Desert, en stoppen onderweg nog even bij de Aldi in San Bernardino voor de nodige boodschappen. Via I 15 Barstow naar de I 40, we zijn van plan om vanaf Ludlow de historische route 66 te volgen, maar zien daar na een paar mijl weer vanaf vanwege de erbarmelijke staat van het wegdek. We nemen toch maar de snelweg, helaas is hier in geen velden of wegen een geschikte slaapplaats voor Jan en Elly te vinden, dus besluiten we via Needless door te rijden naar de stad Laughlin. Ze boeken een kamer in Colorado Bell, een hotel casino in de vorm van een grote Mississippi Radarboot.
Zaterdag 24 december: We nemen een kijkje in ’t automuseum van Don Laughlin in ’t Riverside Casino, en even later rijden we naar de Davis Dam hier in de buurt, en vervolgen onze weg ( HW 95) richting Las Vegas. Vandaag gelukkig een korte afstand van ongeveer 100 mijl, en hebben we genoeg tijd om de drukke hoofdweg “The Strip” dwars door de stad te nemen. Na langs de grote casino’s gereden te hebben, stoppen we bij de Pawn Shop, bekend van TV. En wat blijkt: de bekende TV gasten zijn er bijna nooit. Jan en Elly checken in bij de Super 8 / Ellis Bar, en ’s avonds wandelen we naar de Strip, om o.a. de fonteinen van het Bellagio Casino te bewonderen. En dan is het Kerstmis, het voelt niet zo! We boeken een ticket voor het grootste reuzenrad van USA ( ?? ) The Linq, om van een prachtig uitzicht over las Vegas en zijn bergachtige omgeving te genieten. Best uitzonderlijk is de sneeuw die we op de hoger gelegen gedeeltes van deze bergen zien. Mooi! We nemen een kijkje in enkele casino’s zoals Bellagio, Ceasar’s Palace en Paris, hier zijn we van plan om deel te nemen aan ’t kerstbuffet. Mooi niet! Er staat een wachtrij van maar liefst anderhalf uur, dus terug naar Ellis Bar waar we een heerlijke steak gegeten hebben. Daarna nog een gokje en een drankje aan de bar.
Op 26 december rijden we naar Red Rock Canyon N.P. onder het genot van een stralende zon (wel een frisse wind) zien we diverse bergbeklimmers een poging wagen om de steile rotswanden te bedwingen. De Scenic Byway van 13 mijl is een mooie route. Terug aangekomen in de stad gaan Elly en Jan naar ’t Venetian, Maria gaat even naar bed (voelt zich niet helemaal lekker) en ik ga verder met ’t schrijven van het reisverslag. ’s Avonds naar het BBQ restaurant van Ellis Bar en nog even naar de bar. De volgende dag is het tijd om verder te reizen, en rijden we via Lake Mead naar de Hoover Dam. We vervolgen onze weg via Highway 93 naar Kingman Arizona. Bij museum Route 66/ de pioniers van het eerste uur een kijkje genomen. Onvoorstelbaar hoeveel lange (en luidruchtige) goederentreinen er midden door deze stad rijden. Vandaag vroeg naar bed. Onderweg naar Williams stoppen we in Seligman, ook een stadje aan de historische route 66. Dus even een souvenirwinkel binnen gelopen. De stad Williams, “Gateway to the Grand Canyon “ genaamd, ziet er in deze tijd van het jaar erg winters uit. Wat blijkt; er is op kerstavond wel 13 inch ( ongeveer 40 cm) sneeuw gevallen! We wandelen door Mainstreet, lopen een paar winkels binnen, en is ’t tijd om wat te drinken. ’s Avonds nuttigen we een goeie maaltijd in de buurt, en zien we diverse gezinnen binnen komen, waarvan de kinderen hun pyjama al aan hebben! Vanuit deze stad Williams vertrekt de Polar Express naar de Noordpool ( zoals in de film). We merken dat de temperatuur fors gedaald is, nadat de zon is onder gegaan.
Donderdags vertrekken we al vroeg richting The Grand Canyon, maar eerst nog even de propane tank bijvullen! Ondanks een blauwe lucht is de wind langs de canyon snijdend koud, we bevinden ons per slot van rekening ook op een hoogte van ruim 7000 feet hoog ( ongeveer 2200 meter ). Evengoed blijft het erg indrukwekkend om langs deze immens brede en diepe kloof te wandelen. Bijna niet te bevatten dat de Colorado River en de eeuwenlange erosie een dergelijk natuurverschijnsel heeft veroorzaakt! We rijden terug via Williams, de I 10 naar Chino Valley, om hier een plek voor de overnachting te vinden. In de Hot Tub van de Q Inn genieten we nog even na, en dan vroeg naar bed. Vrijdag de 30e december rijden we een mooie slingerende route door de bergen en heuvels in westelijke richting, zien we een roofvogel nog net z’n prooi te pakken nemen, en stoppen we even later bij een yard sale. Tot onze verbazing kunnen we hier niet alleen diverse messen kopen, maar zelfs revolvers en geweren! In de stad Wickenburg nemen we een kijkje in het Western and Art Museum, en wandelen we door het authentieke centrum van de stad. Happy hour in de lokale kroeg. Op het eind van de middag eten we bij The American Legion fish and chips. En dan is de laatste dag van 2016 alweer aangebroken. Via I 10 rijden we Quartzsite binnen, als het aan Jan gelegen zou hebben konden we hier nog wel uren op de zeer uitgebreide rommelmarkt vertoeven. Nog even bij een camperdealer enkele grote campers van binnen bekeken, nee…..toch nog maar niks gekocht! Dit is een stad waar in de eerste maanden van het jaar tienduizenden ( we horen zelfs van honderdduizenden) camperaars uit het hele land verblijven. Natuurlijk voornamelijk uit het noorden van USA, maar ook vele Canadezen, de zogenaamde Snow Birds. Verder naar het westen via Interstate 10 stoppen we in de stad Blythe, waar we na het inchecken bij de Days Inn een duik in het verwarmde buitenbad ( Hot Tub) nemen. We rijden nog even met de camper door de stad op zoek naar een kroeg om vanavond oud en nieuw te vieren. Niet veel te beleven in de stad, en wat blijkt: 100 meter van ons hotel vandaan zit zo ongeveer de enige kroeg van de stad. Hier pakken we een drankje, thuis is het al 2017. ’s Avonds gaan we terug naar deze kroeg om het oudjaar gepast af te sluiten. Het is rustig, en hier geen vuurwerk om 12.00 uur! Als het eerste uur van deze eerste dag van het nieuwe jaar voorbij is, zoeken we ons bed maar op! Goed en wel binnen krijgen we onweer en veel regen!

Zondag 1 januari: Weer verder via de I 10 rijden we naar Joshua Tree National Park , opnieuw weer een mooie zonnige dag. We lopen tussen de Cho Chella’s ( cactussen) en op een andere stopplaats de boulders. Ook hier in het westelijk deel van het N.P. populair onder de bergbeklimmers uit de streek. We komen uren later na een lange afdaling aan in Palm Springs, en rijden via Mainstreet naar het hotel. Motel 6 biedt voor lokale begrippen een kamer voor 2 nachten aan, voor een acceptabele prijs. We wandelen ’s avonds langs winkels en boetiekjes met veel merkartikelen. Het is een mooie stad. We hebben goed gegeten bij een restaurant aan Mainstreet. De volgende dag rijden we met de camper naar het bezoekerscentrum, we willen met de gondel de berg op te gaan, maar we zijn niet de enigen die dat van plan zijn! Er is een wachttijd van maar liefst 4 uur, dus dat wordt ‘m niet vandaag. We rijden naar de andere kant van de stad, en gaan naar The Indian Canyons. Hier in deze bergachtige omgeving zien we een kreek en een oase in de canyon, waarlangs prachtige palmbomen staan. We maken een wandeling van anderhalve mijl door het rotsachtige gebied, en genieten van de zon. De temperatuur schommelt rond de 15° en doordat er nauwelijks wind staat voelt het heerlijk aan. Ook gaan we nog even verder door naar Andreas Canyon Pride Rock en Split Rock. Onze camper is wat te groot om hier tussen door te rijden, dus parkeren we hem langs de weg. Ook deze avond gaan we eten in de stad, en nemen we nog wat te drinken.
Dinsdag 3 januari: Op tijd het bed uit, en op weg naar de Areal Tram, zoals de grote gondel hier genoemd wordt. Hier op de P nemen we ons ontbijtje met koffie, en gaan we even later de 8513 feet hoge bergwand op. Het uitzicht is schitterend, en vanwege het ontbreken van wind is het niet koud. ’s Middags rijden we via I 215, I 91 via Corona, Compton naar El Segundo. Vandaag luisteren we niet naar Miep Miep ( Garmin navigatie) maar naar Maria, die een mooie toeristische route naar de kust van Californië heeft uitgezocht. Deze is tenminste vrij van files! We brengen Jan en Elly naar hun hotel The Rodeway Inn, en nemen afscheid van elkaar na deze fijne weken. ( maar deze keer niet voor lang!).
De laatste dagen voordat we zelf vertrekken, besteden we aan het schoonmaken van de camper, van binnen en van buiten. We brengen de camper naar de stalling in de buurt van de luchthaven van Los Angeles, en brengen de nacht voor vertrek door in een hotel vlak bij LAX. We zijn blij om opnieuw met een tussenlanding op IJsland, onze familieleden en vrienden te zien en te spreken. Het is jammer dat we in deze paar weken niet in de gelegenheid waren om iedereen te zien.

Een speciaal bedankje voor onze lieve buren Ton en Riet.